Awards: Rookie of the year

Deze installatie kwam tot stand na een wedstrijdprocedure, uitgeschreven door het VAi en De Singel, om een buiten-scenografie te ontwerpen die jonge makers toelaat hun visie op architectuur en de publieke ruimte te uiten.
Een kleurrijke set tafels, zitbanken en attributen vormen samen het uitgangspunt voor een set modulaire stadsmeubilair. De tentoonstelling in en het tafelblad presenteert 7 interventies in de openbare ruimte die elk tot stand kwamen in dialoog met een andere ontwerper. De tafel benadrukt het belang van de ontmoeting van waaruit een gesprek kan ontstaan en tegelijk nodigt ze de toevallige passant uit om onderweg even stil te staan en de perceptie op de publieke ruimte te prikkelen.
Het is een artistieke interventie die tot doel heeft te reflecteren over de manier waarop we ons de openbare ruimte al dan niet toe-eigenen. De installatie wenst architecten aan te moedigen om naast de bouwpraktijk ook vanuit een maatschappelijk engagement positie te nemen. De tentoonstelling stelt indirect de vraag hoe architectuur zich zou definiëren moest er meer ruimte zijn om als ontwerper vrij van de gevraagde opdrachtomschrijving te kunnen handelen. Een attitude die de kwantificeerbare aspecten overstijgt ten dienste van de effectieve betekenis van een plek.
Ten opzichte van de uitkijktoren Pyloon (gewonnen winvorm wedstrijd) is Tafelzetting als referentie mogelijks een atypische keuze. De keuze werd voornamelijk om inhoudelijke reflectie en zijn vorm en format gemaakt.

Langs een typische Vlaamse steenweg met voornamelijk vrijstaande woningen omgeven door rijkelijk verzorgde voortuinen en opritten springt één woning letterlijk naar voor. Het huis in de bocht van de steenweg heeft geen voortuin en biedt amper plaats voor een voetpad. Het duidelijke authentieke karakter maakt van de woning een opvallend stille getuigen van een landelijk verleden.
Een huis in half een huis - een achterdeur met een voortuin.
De opsplitsing van de oude burgemeesterswoning resulteert in een gefragmenteerde indeling: een uiterst smal trapje langs het fietspad, ingesloten trappen, smalle gangen, een lege zolder en donkere kamers.
Het ontwerp stel voor om de circulatie van de woning om te draaien. De ongebruikte garage maakt plaats voor een nieuwe volwaardige achterdeur met een patio en een voortuintje langs de zijgevel. Thuiskomen gebeurt nu te midden van de kruidige aroma’s. De nieuwe trap sluit op elk verdiep aan op een open tussenruimte. De leefruimte waaiert daarmee langs de zijgevel uit tot onder het dak. Op de zolder worden 2 slaapkamers toegevoegd. Een porte-fenêtre omkadert de taferelen die zich rondom de steenweg afspelen.
Een huis met twee kraaien. Trouw op hun post, rondkijkend. Ze begroeten vanop de afvoer de bewoner, elke dag opnieuw. Een huisvogel dat de huiselijke taferelen belicht ipv de technieken die elk huis huisvest.
De woning werd door de bouwheer zelf verbouwd met duurzame materialen (leem, textielisolatie, recup vloer)
publicatie Aplus 292

In het voorjaar van 2019 heeft AWB de ambitie geuit om het 1e verdiep van het voormalige Actiris-gebouw tijdelijke te transformeren tot een maatschappelijke werkplek. 4 individuele werkplekken bevinden zich langs de gevel in de uiterste hoeken van het gebouw. Dit zijn de plekken waar iedereen in stilte en gezelschap kan werken. Tussen de kantoren in bevindt zich een publiek toegankelijke gemeenschappelijke ruimte van 1200 m². De tussenruimte is ingedeeld in 2 zones. De meest publiek toegankelijke plek maakt de verbinding met de stad. Ze trekt op een subtiele manier het leven van de straat door in het gebouw. Tussen de meest private- en publieke zones introduceren we een tussenruimte. Het geheel is een dynamische ruimte van doorgangen, voorkamers en tussenruimtes. Doordacht ontmantelen, schaken met bestaande systeemwanden en de inzet van circulaire stijlwanden resulteert in een spel van ramen en wanden, hoeken en kolommen.
‘The result is an office environment that, despite the plan’s complex layers, seems to possess a surprisingly light and readable spatiality. The combination of the different modular systems forces the designers to adopt a rigorous compositional approach that nevertheless left room for poetic details, exciting perspectives and views that constantly entice you to look around the corner. In that respect, this project resembles a miniature urban-planning model.’Lisa De Visscher
Publicatie A+284 “The Next Generation” en selectie Archiweek 2020-Fundamental Actes.